Bir varmış bir yokmuş. Allah’ın kulu pek çokmuş. Develer tellal iken, pireler berber iken, sen ve ben daha Dünyada yok iken, çok uzak diyarlarda bir köy varmış. Bu köyün en afacan çocuğu Keloğlan, en hamarat kadını da Keloğlan’ın anasıymış…
