Kimsesizler Matemi 1
“Gece Yarısı Güneşi, bu dağın üzerindeki tüm karı eritiyorsun.”
Safir Mila Safkan, henüz çok küçükken hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın bir yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır.
Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar.
Ta ki ikincisini bulana kadar: Hazer Han'ı.
Katılacağı müzikali kazanma hedefiyle, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat elde ettiği tüm bu başarıların yanında ona başka bir hediye kılınmıştır: aşk. Kendi kalbi kadar hassas ve nazik bir kalp Mila'ya
yaklaştığında, bu zamana kadarki tüm önyargıları yavaşça yerle bir olur ve tüy kadar nahif bir aşk bedeninde dans eder.
Kışın soğuğunda yüreğinizi sıcacık kılacak, romantik bir aşk hikâyesi.
Kimsesizler Matemi 2
Çok hafifsin Mila, nerede kanatlarının ağırlığı?
Hazer ile Mila’nın bir müzikal seçmesinde başlayan öyküsü, hazırlıklar sürerken heyecan kazanır. Yaşaması korkunç günler artık Mila için çok geride kalmıştır ve bu müzikalle hayatına aşk da girmiştir. Vakti geldiğinde bu aşka güvenip bir sır gibi sakladığı geçmişinin kapılarını da açmaya cesaret eder ve gerçekler, Hazer’in kalbini kırıp âdeta yerinden söker.
Hazer, öğrendikleri yüzünden katılaşan kalbini gizlemek ister çünkü Mila’nın karşısındayken hiç olmak istemediği birine dönüşmenin korkusunu yaşar. Kaçınılmaz olan gerçekleşip o güne gelindiğinde ve talihsiz kelimeler dudaklarından döküldüğünde kaybetmekten deli gibi korkan bir adamın pervasız kalbi gözler önüne serilir.
Hızlı ilerleyip duyguları derinlemesine irdeleyen bu hikâye kalbinizi hem ısıtacak hem de kıracak…
Büyük acılar büyük gürültüler çıkarır ama bağıramazsın bazen, susarsın. Konuşamazsın, bakarsın. Anlatamazsın, sır gibi saklarsın. Büyük acılar büyük gürültüler çıkarır, nehirler gibi coşar, denizler kadar hırçın olur, boyunu aşıp seni yutar...
Kimsesizler Matemi 3
Hazer ve Mila’nın sahne ışığı altındabaşlayan öyküsü, kendi ışıklarına doğruyol aldıkları bu kitapla sonlanıyor…
Birbirlerine büyük bir aşkla bağlı olan Hazer ve Mila, gün geçtikçe duygularıyla daha derin yüzleşir. Ruhları birbirine karışır; çatışmaların ve acıların arasında filizlenen aşkları hayata karşı dirençleri olur. Tanıştıkları ilk anda başlayan şarkının sesi artık daha yüksektir ve dansları, birbirleri için çarpan kalplerinin temsilidir. Yaşam ise hoyrattır; bazen sahne ışığını söndürmek, dans ettiğin şarkının sesini kısmak ister. Fakat… sen ne için attığını bilen bir kalbe sahipsen şarkın dinmez ve ışığın asla sönmez.
“Sen gözlerimi kamaştıran tüm ışığın kaynağısın Mila. Gündüz güneş, gece aysın. Bir yer aydınlıksa seni arıyorum, karanlıksa orada olmadığını biliyorum. Odaların kapısını her açtığında ışığı yakıyorsun ama ben her zaman, o odanın sen girdiğinde aydınlandığını biliyorum. Sen benim ışığımsın, aydınlığımsın, gece yarısı güneşimsin.”
