Eski İstanbul’da Hovardalık
Sen gitgide bir âfet-i devran olacaksın
Canlar yakacak âteş-i sûzan olacaksın
Bilmem ne zaman derdime derman olacaksın
Çağın geçecek sonra peşiman olacaksın.
Kalp düşünce ve isteklerinin harekete geçişindeki incelik kayboldu. Ruhun, içe işleyip isteğini hızla anlatma duygusuna artık lüzum kalmadı. Fuhuş, çıplak ve perişan sokak ortalarına, duvar diplerine, viranelere, ıssız yerlere, deniz kenarlarına, ağaç altlarına, gölgeliklere doldu. Tabir mazur görülsün, çoluk çocuk maskarası ve belki, bir kat daha rezil oldu!.. Bir kişinin bile bilmesine razı olmayan eski fuhuş, gözlerini açıp da bugünlerin apaçık rezaletlerini görecek olsa bana öyle geliyor ki utancından kan ter içinde kalır.
