“Aşk gittiğinde nereye gidiyor? Aşk hiçbir yere gitmiyor, her zaman başı ve sonu olmadan burada. Schwitter’in sayesinde artık sevgi, pazar gününden beri ödülle taçlanmış olan bu kitapta.”
“Çünkü bir gizli ittifak arayışı başkahramanı geçmişine, geçmişte kalan, on iki Havarinin adını verdiği sevgiliye götürmüştü. Onlardan birisinin kendisine ihanet etmesinden, herkesin sonrasını kendisinin belirlediğini anlayan Schwitter, burada aşkta da böyle olduğunun altını çiziyor. Açık bağımlılık problemleri, aldatmalar ve art niyetleriyle modern dünyanın bir aşkı. Ama aynı zamanda, her yerde olmasına rağmen zamanı olmayan bir aşk, kâh çok basit, kâh acımasızca ısırarak on iki Havariye adanmış bir aşk, ilişkiler çoktan bitmiş olsa da..”
Tages Woche’nin internet sayfasından bir alıntı
“Schwitter, ilk önce bize aşkı üst üste geçmiş ağaç halkaları gibi tanıtıyor. Mantıklı bir şekilde her biri sevilen bir erkeğe adanmış on iki bölüm yazmış. Bunlar bizim sevginin ve inancın temsilcileri olduğunu çok iyi bildiğimiz On iki Havari.”
Literaturcafe.de’nin internet sayfasından bir alıntı
