Hitchcock’un en iyi filmlerinden birisi olarak kabul edilen Vertigo (1958) aynı zamanda sinemanın doruk noktalarındandır. Film temelde romantik bir takıntıyı izler. Scottie (James Stewart) California’daki uzak bir kiliseye dek Madeleine/Judy’yi (Kim Novak) izler. Novak soğuk, mesafeli ve incinebilirken, kariyerinin en karanlık rolündeki Stewart görünüşteki sağlıklılığının altında o kadar hasarlıdır.
Hitchcock’un en kişisel filmi olan Vertigo aynı zamanda yaratıcı işbirliğinin de en güzel örneklerindendir. Charles Barr, senaristlerin filme katkısını tek tek gösterir. Metinsel ve alt-metinsel çözümlemenin bireşimiyle Vertigo’nun neden hâlâ bizi kendisine hayran bıraktığını açıklar.
