Deniz gibi yaşanır kimi zaman aşklar, yarısı hırçın dalgalarıyla savurur, yarısı sakin sularıyla huzur verir.
Ya ortada hiçbir şey kalmaz ya da çoğalırsın onunla beraber.
“Senin bir suçun var Nehir.”
Geriye doğru bir adım attığım sıradaki tedirgin halim, öfkesini bir nebze olsun dindirdi.
Buna rağmen, az önceki soğuk haline inat bir samimiyetle gerçeği aradı.
“Söyle, bize ne yaptın sen?”
Kalbin tuzla buz olup onu bağışlayacak tek bir parçası dahi kalmadığında, bazen tek ihtiyacın olan yine de odur…
