"biri var bir yerde beni bekleyen
kök salmış toprağa beni beklemekten
dal budak salmış göğe uzanmış yeşermiş
meyve vermiş bensiz dökmüş toprağa
oradan geçenler sormuş kimi bekliyorsunuz
sevdi seni bir zaman şimdi beklediğin
o da kök saldı karıştı toprağa gelemez
başka yerde o sensin sen odur artık
bekleyene derim var git işine
ihtiyacı yok onun size sizin ona
o sizsiz siz onsuz oldunuz olgunlaştınız
beklemeyin boşuna o asla gelmeyecek
yeni sevgililer sırtını yaslayacak
iki ayrı yerde iki ağaca"
