Benim Acılarıma Gülen Bir Adamın, Gülüşlerine Ağladım...
Gökyüzü mavisi gözlerle karşılaştığım her an; Gözlerindeki ateş, bir mumdan farksızdı. O mum eriyor, azalıyor ve yok oluyordu. Eriyen mumun her bir damlası tam kalbimin üzerine damlayıp acı bir sızı bırakıyordu her defasında. Mühürlenmişçesine kalıyordu o damlalar orada. Ve acısını bile sevdiğim gökyüzü mavisi gözlerin sahibi, tüm acılarımın da sahibiydi. Gülüşlerimin sahibiydi, kalp atışlarımın sebebiydi.
Asel Yılmaz
