'Son nefes, tiz bir çığlık gibi söylenen ilahiydi onlar için...'
“Kendi kendine yanan cesetler, kökleri tarih öncesinden gelen bir tarikat, bütün delillerin üzerinde toplandığı bir doktor ve yanmak üzere olan bir şehir…”
Yıl 1311, Bolonya…
Vali tarafından cinayeti çözmekle görevlendirilmiş Doktor Mondino de’ Liuzzi ceseti incelemek üzere tıp fakültesine götürür. Fakat ertesi gün kadavra aniden ortadan kaybolur. Doktorun elinde kalan tek ipucu,
kadavrada gördüğü aslan başlı ve bedeni bir yılanla sarılı olan kanatlı bir canavar dövmesidir.
‘Gözleri ve ağzı sonuna kadar açıldı, ciğerlerini havayla doldurup tüm korkusunu tiz bir çığlıkla dışarı savurdu. Bitmek bilmez çığlığı duvarları titretti ve arkasından gelen biri onu durdurana kadar da devam etti.
Ne dediğini anlamadığı bir ses, ayak sesleri ve en sonunda başka bir çığlık duydu…
Nihayet zihni tekrar karanlığa gömülürken bunun için Tanrı’ya şükretti.’
