Mayıs. Ankara’nın en güzel ayı. Bir sabah uyandığımda, kardeşlerimle yer yatağında yattığım odada, ki bu iki odasından biridir evimizin, başucumda bir çift ayakkabı. Naylon değil, giyilmiş değil, kara değil, belki bir ayakkabı bile değil. Bağcıkları var, yüksek altı var. Bizler Ali Veli Makinist programının çekimlerinde gördüğüm mutlu çocukların ayaklarındaki gibi bir mucize. Bir düş. Bir gülüş. Bir şiir o; okuduğum en güzel kitap, uzandığım en yumuşak toprak, yediğim en güzel kebap. Bugün bayram sabahı.
