“Bazen fazla hata yapıyorum, kabul. Her hatadan sonra sigaramı yakıyorum ve unuturum diye umut ediyorum. Ardından şerefine birkaç kadeh rakı kaldırıyorum ve şişenin dibini görüyorum. Unuturum diye umut edip içmeye başladığım her gece daha net hatırlıyorum her şeyi. Sanırım kendime oynadığım küçük bir oyun bu, unutmaktan ziyade daha net hatırladığım ve hatırladıkça bağımlısı olduğum bir oyun bu.”
Bu kitap, olduğu gibi görünenlere, içi dışı bir, özü sözü bir, ağzı bozuk ama kalbi temiz olanlara…
