Nevevî (ö. 676/1277), İslamî ilimlerin muhtelif sahalarına yayılan telifleri sayesinde şöhret bulmuş ve “İmam” ünvanıyla anılmaya değer görülmüş bir âlimdir. Fıkıh ve hadisin yanı sıra rical-tabakat, ezkâr ve âdâb gibi alanlarda pek çok eser veren Nevevî’nin metinleri, Memlükler döneminde Şam-Kahire hattında şekillenen İslamî ilimler zihniyetinin ve telif üsluplarının belirginleşmesine katkı sağlamıştır. Şâfiî fürû fıkhının istikrar bulmasına ve hadis şerhçiliğinin klasik muhtevasının belirginleşmesine etki eden Nevevî’nin mezhep fıkhına dair yazdığı eserler kendisinden sonraki literatüre yön vermiş, hadis alanındaki telifleri ise şerh faaliyetinin yanı sıra derleme çalışmalarının da en seçkin örnekleri arasında kabul görmüştür. Rical-tabakat ve özellikle âdâb alanlarındaki eserleri de okunup takip edilen Nevevî’nin çalışmaları, İslamî ilimlerin İkinci Klasik Dönem’de kazanacağı muhteva ve üslubun şekillenmesine tesir etmiştir. Nevevî’nin hayatına ve ilmî şahsiyetine, içinde bulunduğu ilmî çevreye, eserlerine, ilim ve düşünce dünyasına ve etkilerine nüfuz etmeyi amaçlayan bu çalışma, bu konulara dair makalelerle literatür tanıtımını hedefleyen eklerden oluşmaktadır. Bu çalışmanın Nevevî ve dönemine dair bir kaynak eser olması hedeflenmektedir.
