İlk uygulamasına Hz. Peygamber döneminde başlanmış olan el-Bey’at (İslam’da Devlet Başkanı’nın Seçim), içtimai ve siyasi anlamda O’nun irtihaliyle ortaya çıkan bir kavramdır. Hz. Peygamber’den sonra Hz. Ebu Bekr’in Halife seçilmesiyle başlayan Bey’at, Dört Halife, Emevi ve Abbasiler döneminde farklı şekillerde uygulanmıştır. İslam toplumu için son derece önemli olan bu seçim, sulh ve sukunet içinde cereyan ettiği gibi, Halife’nin seçilmemesi, seçilen Halife’nin herkesin bey’atını alamaması, Halife’nin öldürülmesi, hapse atılması, çocuk yaşta veliahd tayini, seçimler esnasında Arap, Türk ve İran menşeli ailelerin sultası, vb. olaylar toplumda derin yaraların açılmasına, toplumun parçalanmasına, üstünlük ve kavmiyetçiliğin söz sahibi olmasına sebep olmuştur. Bu çalışma yaklaşık yedi asır devam eden Hulefa-i Raşidin, Emevi ve Abbasi halifelerinin ülke genelindeki Bey’atı, öncelikle Kur’an-ı Kerim ve Hadisler ışığında ilk devir İslam Tarihi kaynaklarına inilerek araştırılmış, ayrıca konuyla ilgili diğer eserler Bey’at açısından değerlendirilmeye tabi tutulmuş, konu "İslam Tarihi Perspektifi"nden incelenmeye çalışılmıştır.
