Evet, bir karargâhımız vardı bizim. Önemli kararları aldığımız, boş vakitleri geçirdiğimiz, aylaklık ettiğimiz yer burasıydı. Mahalledeki yaşıtlarımızla burada saatlerce oyun oynardık. Geniş bir arsanın içinde terk edilmiş metruk bir evdi burası. Ev karargâh, bahçesi ise oyun alanımız. Bizden başka burada bir kedi ve beş yavrusu yaşardı. Yukarıdaki çatıda da iki güvercin ailesi vardı. Onların da yuvası olmuştu bu ev. Kapıları, pencereleri artık kırılıp dökülmüştü. Dışarıdan bakınca o hâliyle bile asil görünürdü. Çocukluğumuz 367. Sokak 27 numaralı bu evde geçti desek yeridir.
