Okuru, cinayetin gerçekliğiyle kurgusallığı arasındaki iki ucu keskin sınırda dolaştıran Gene de Ölmez İnsan, kana bulanmış notaların izini sürmemizi sağlayan, soluksuz okunan, “Suç Klasiği” olmaya aday bir roman. Tarihle güncellik arasında suçun izini süren, okuru savuran, sonsuz bir baş dönmesine mahkûm eden bu yapıtı ürpererek seveceksiniz.
1933 senesinin mart ayının hemen başlarında, soğukça bir günün akşamında, biri Berlin’de prova yapan bir orkestrada, diğeri biraz daha kasabamsı bir şehir olan Northeim’da sessiz sedasız bir evde olmak üzere iki cinayet işlendi. Birkaç saat arayla bir meslektaşıyla yaşlı ve yatalak annesini öldüren Ben ismindeki orta yaşlı adam, çevresinde işine bağlı bir kemancı ve kendi halinde biri olarak tanınıyordu. Dolayısıyla, herkesi birdenbire düşüncelere iten olay çok geçmeden polise intikal etti ve aynı gece katil, evinde yakalanıp sorgulanarak bir toplama kampına gönderildi. Hayatının geri kalanı hakkında net bir bilgimiz yok ve elinizdeki, görüşme notlarına dayanan bu küçük kitap işte gün gibi ortada ve belirsizliğe mahkûm söz konusu olayı ve suçlunun kişisel dünyasını aydınlatmaya çalışıyor.
