Sümerler, Hurriler, Gutiler, Kimmerler ve Hazarlar gibi bir çok Proto-Türk kavimlerinin kültürel dokusunu oluşturan Güneydoğu Anadolu toprakları, aynı zamanda günümüz akademisyen ve Türk entelijansiyasının: "Orda bir köy var uzakta. Gitmesek de, Görmesek de, o köy bizim köyümüzdür" dedikleri yörelerdir. Doğu ve Güneydoğu, coğrafya ile kültürün kucaklaştığı ve bir milletin taşlara oyulmuş tarihinin son uzantısıdır. Orhun abideleri (Köl Tigin, Bilge Kağan ve Tonyukuk)'nin benzerini bugün Van'ın Ahlat Selçuk mezarlığında bütün ihtişamıyla görmek mümkündür. Beşik veya sivri balbalları hatırlatan mezar taşları yöreye Kırgız veya Yenisev havalisini andıran bir görünüm kazandırmaktadır. Bine yakın sütunlarıyla Ahlat, Orhun abidelerinin İslamlaşmış kimliğidir. Hemen her taşın tüm yüzü bir kaneviçe gibi ayetlerle süslenmiş bir Ahlat Mezarlığı, aynı zamanda kültürel sürekliliğin bir simgesidir de. Maddi manevi kültür miraslarıyla Türkler yöreye damgasını vurmuşlardır.
