ne sıcak ne soğuk alanda yalnız bir dil bulacaksın kendine
diyor Rilke, Lou-Andreas Salome’nin kentlerinden birinde.
şubat ayının kuzeyli kadınlara depresyon getirdiği söyleniyor. gözlerinde gece altını ve seslerinde Venedik kristalleriyle dantel giyen kadınlar. gecenin parmakları teselli etmiyor onları
belirsiz bir uğursuzluğun yayıldığı o korkunç saatlerde. sevi
yargılamıyor onları ama yanına çağırmıyor da. ama şimdi
henüz erken. güneyde tatlı bir rüzgâr vakti. kadınların
balkonlarda bir an görünüp bir an kayboldukları, uzak
yelkenliler gibi.
bana şimdi büyük sıcaklar gerek
geniş yakalı mantolar
sera ılıklığında kavuniçi uykular
