Rick Dolphijn ve Iris van der Tuin, “yeni materyalizm” kümesinde görülen dört düşünürle görüştü: Rosi Braidotti, Karen Barad, Manuel DeLanda ve Quentin Meillassoux. Bu zengin mülakatlara, derleyenlerin uzun bir eleştirisi eşlik ediyor.
“Bizim dünyamızda yaşam ve düşünce, sonunda yine ona dönüşecekleri cansız bir maddeye dayalı olarak oluşturulur.”
Quentin Meillassoux
“ ‘Geçmiş’ değişime açıktır. Geçmiş telafi edilebilir; uzay-zaman-maddenin tekrar tekrar açılımında verimli bir biçimde yeniden şekillenebilir. Ancak arkada kalan tortu etkisi, izi silinemez. Maddeleştirici etkilerinin hafızası dünyaya kazınmıştır. Bu nedenle, geçmiş hiçbir zaman bedelsiz ya da mesuliyetten bağımsız olamaz.”
Karen Barad
“Öznellik, daha ziyade, baskın normlar ve değerlerle yürütülen karmaşık ve sürekli müzakereler içeren, bu nedenle de farklı biçimlerde sorumluluğun söz konusu olduğu kendini üretme ya da kendini biçimlendirmeye dair bir süreç ontolojisidir.”
Rosi Braidotti
“Özne kuramına kesinlikle ihtiyaç duyulduğuna katılıyorum, fakat bu kuram Kant'a değil Hume'a dayanmalıdır: öznel deneyimler kategorilerle kavramsal olarak düzenlenmemeli, aksine gerçekten alışıldık eylemlerin yapısının belirlediği (renge, sese, aromaya, tada, dokuya ait) güçlerden oluşmalıdır.”
Manuel DeLanda
