Hz. Peygamber’e (s.a.s.) ilâhî mesajları insanlara açıklama/beyan sorumluluğu verilmiştir. Bu sâikle Resûlullah, bu görevi yerine getirirken manayı daha etkili bir şekilde ifade etmek amacıyla beyanın çeşitli vasıtalarını kullanmıştır. Bu kullanım Hz. Peygamber’in üslubunda teşbih, mecaz ve kinaye gibi ifade güzellikleri ile beliğ bir ifade manzumesi oluşturmuştur. Edebî bir bakış açısı ile incelendiğinde hadis-i şeriflerde, beyanın her alanında onun (s.a.s.) yüksek belâgatinin kendine has kokusunu hissettiren anlatımlar görülmektedir. Özellikle istiare ve mecazın hemen hemen her dalında çok güzel örnekler sunan Hz. Peygamber, dil açısından incelenmesi gereken yüksek bir edebî kişilik ortaya koymuştur. Bu çalışmada Hz. Peygamber’in yukarıdaki edebî özellikleri haiz ifadelerinde yer alan mecazî anlatım teknikleri Buhârî ve Müslim’de yer alan hadisler çerçevesinde incelenmiştir. Ülkemizde Hz. Peygamber’in edebî yönünü ele alan eserlerin az sayıda olduğu göz önüne alındığında çalışma interdisipliner hadis araştırmaları alanına katkı sağlayacaktır.
