Herkesin "malumu" olan düşünürlerin yandaşları tarafından anlaşılmamak, karşıtları tarafından da yanlış anlaşılmak gibi bir dertleri vardır. Bu, Machiavelli için de geçerlidir. Hakkında yazılanların haddi hesabı yoktur ve herkesin içinde bulunduğu koşullara göre bir Machiavelli’si olur. O yüzyıllarca kâh lanetlenmiş kâh sahiplenilmiştir. Çok okunmuş, adı kıtaları aşmış olmasına rağmen hâlâ tartışmaya ve yeni yorumlara açıktır. Bu derlemedeki metinler, Machiavelli düşüncesinin çeşitli yönlerine ışık tutuyor. Hükümdar Türkçeye en az 27 kez çevrilmiş ve sayısız baskı yapmış olsa da Machiavelli üstüne çalışmalara pek rastlanmayan bir ortamda bu derleme onun düşüncesine bir "giriş" olarak da değerlendirilebilir. Enzo Baldini Machiavelli’yi "siyasi modernite" açısından tartışıyor. Mark Youssim Rus Makyavelisti Peresvetov’un eserlerindeki Fatih Sultan Mehmet’i araştırıyor. Luigi Mascilli Migliorini Machiavelli’nin İslam dünyasındaki serüvenini anlatıyor. Ozan Erözden Machiavelli’yle Türkiye’nin darbeli siyasi gelişimini okuyor. Levent Yılmaz Machiavelli’nin "şaka" yapıp yapmadığını soruyor. Solmaz Zelyüt Makyavelyen "Virtù"ya açıklık kazandırıyor. Kaan Ökten Machiavelli’yi Luther’le buluşturuyor. Silvio Suppa Montesquieu’deki Machiavelli etkisini gösteriyor. Türker Armaner Fichte düşüncesi ile Machiavelli’nin "siyasi erdem"ini karşılaştırıyor. Tülin Bumin Arendt ve Lefort eşliğinde Machiavelli’yi ele alıyor. Cemal Bâli Akal Machiavelli’de "meşruiyet" sorununu irdeliyor.
