Ceren bir kitap yazdı ve onu yayımlayacak tuhaf bir yayınevi bulmalıydı. Madem o çok önemli konuları Ceren anlamıyordu, belki kendisini anlayan birileri çıkardı yayınevinde… Haklıydı, bayıldık Ceren’e, hemen sarıldık sıkıca. Şöyle anlatalım:
Ceren ne zaman fikirlerini sıralasa sınıftakiler hep şunu söylüyorlar: “Ceren konuyu anlamadı öğretmenim…” Şimdi bu neşeli kitabı okuduklarında konuyu kimin anlamadığını öğrenecekler ve Ceren de onlara gülecek, hoh hoh ho! Ona tatlı tatlı yardım ediyoruz işte canım…
Ağaç evlerde soluklanıp limon bahçelerine dalan, artık eskisi gibi göstermeyen “bozuk aynalarımız” için yeni öneriler sunan bu kitap çok tatlı, çok! Bilmem anlatabildik mi?
