Modernleşme süreci boyunca toplum yeniden düzenlenir, çağın her türlü gelişmeleri göz önünde bulundurularak yeni bir düzen oluşturulur. Bilimi esas alan insan ve toplum anlayışının benimsenmesine çalışılır. Bu bağlamda modernleşme geniş kapsamlı toplumsal bir akımdır, yürüyen bir hedeftir.
Modern toplumlarda geleneksel toplumların özelliği olan duyguya, akrabalığa, arkadaşlığa dayanan birinci el ilişkiler yerini akla, işlevsel biçimsel temellere dayanan ikincil işlevlere bırakmıştır. Bu nedenledir ki; modernleşme hem yapıcı, hem de yıkıcı bir süreçtir. Zorlama ile toplumda bazı yüzeysel ve şekli modern görüntüler elde edilebilir. Fakat asıl olan düşüncelerdeki değişmedir. Düşünceler değişmeden tepeden inme, modernleştirme politikaları, modernleştirme krizlerine yol açabilir.
1924 Anayasası, Atatürk İlke ve İnkılaplarını gerçekleştirmiş, laikleşme açısından en ileri adımlardan biri olmuştur. Yine 1924 Anayasası ile modern devletin temeli olan ulus devlet anlayışına geçilmiştir. Öyle ki 1924 Anayasası ile Türkiye Cumhuriyeti’nin temelleri atılmış ve değişmez temel değerleri benimsenmiştir. Böylelikle devrimsel bir niteliğe sahip Türk modernleşmesine, zaman zaman modernleştirme krizlerine sahne olmakla birlikte en büyük katkıyı 1924 Anayasası sunmuştur.
