Sana, bu çay sohbetinde yol arkadaşlığı edebilirim diye düşünüyorum.
Paragraflar arasında küçük molalar da veririz şimdiki zamana dair, kim bilir? Hani o sağa sola savrularak
yürüdüğümüz yollar, hani o yaşanmışlıkların köşe başları, hani o ‘U’ dönüşleri, hani o duraksamalar, hani o
hızını alamayıp da duvarlara toslamalar… Hepsini, her şeyi konuşuruz.
Belki, bu satırlar ile bir süreliğine de olsa yarenlik edebilirim sana.
Haydi arkadaşım!
Haydi tanıdığım!
Hoş geldin hiç tanışıp da
selamlaşmadığım insan!
Sefa getirdin bu sohbete
Uzak veya yakın, ne fark eder.
Sen bi çay koy, laflayalım.
İyi gelecek ikimize de…
Selam ile…
