“Kendini sahipsiz görme. Kaldır başını Allah her yerde.”
Yüreğin mi daraldı?
Allah de.
Kalbini yoranlar mı var?
Allah de.
Canını mı yaktılar,
hayatını mı kararttılar?
Allah de.
Acımadan gözyaşlarını mı akıttılar?
Allah de.
Ruhunda derin yaralar açıp mı kaçtılar?
Allah de.
ÇÜNKÜ;
O, gerçeğin ta kendisi.
O, varlığımızın habercisi.
O, on sekiz bin âlemin sahibi.
O, inananların en güzel dostu.
O, gizemli kapıların mihmandarı.
O, kalbimizin zikirle oluşan ritmi.
O, şah damardan daha yakın sevgili.
O zaman:
SADECE ALLAH’TAN İSTE…
