Kendini tüm şairlerle “akraba” sayan yücegönüllü bir şairin, kendini, hayatın görünen-görünmeyen tüm nesneleriyle eşitleyen “kardeşçe” yücegönüllülüğünün sessiz şarkısı:
Düşündüm konumunu ölümün,
Küpün, piramidin, silindirin.
Yalnış nesne yok.
Şeylerin en iyisi sudur.
Bir akşam gördüğü yerleri anlattı bana.
Gölgesiyle bıraktım suyu.
Sonluyu, kurcalamalı.
Ağaçlar koysun adımı.
İlhan Berk’in Şeyler Kitabı, daha önce, Ev ve Çok Yaşasın Sayılar adıyla yayımlanan kitaplarına eklenen Bir Şey Olanlarla Bir Şey Olmayanlar kitabıyla birlikte şeyler’in, her şeylerin büyük kitabı!
