İnsanoğlu ilk çağlardan bu yana, sözlü olsun yazılı olsun, duygu, düşünce ve hayallerini önce genel olarak nazma, özel olarak da şiire benzeyen ifade kalıplarıyla ifade etmiştir. Düzyazı daha sonraki dönemlerde gelişmiş ve kullanılmaya başlanmış bir anlatım yoludur. O sebeple kültür ve medeniyet tarihinin başlangıcından itibaren, şiirin edebiyat sanatının en yaygın türü olduğunu söylemek yanlış olmaz. Türk Edebiyatında Manzum Poetikalar (1860-1960) adlı bu kitapta;Terimler-Kavramlar, Klasik Dönemde Şiirlere Yansıyan Poetik Görüşler,Yeni Türk Edebiyatının İlk Poetik Şiirleri, YeniTürk Edebiyatında “Lisan”, “Kafiye”, “Vezin” ve“Musiki” Konulu Poetik Şiirler, “Şiirin Amacı”Konusunda Yazılan Poetik Şiirler, Şiirde Yeni Arayışlar: “Yeni Şiir”in Poetik Şiirleri, Şiirde Yeni Arayışlar: “Saf Şiir” Arayışı, Batı’dan Esinlenmeler Yoluyla Yazılan Poetik Şiirler başlıkları altında Türk şiirinin 1860’tan sonraki yüz yılı aşkın zaman diliminde geçirdiği değişimlerin poetik şiirler üzerinden izleri sürülmektedir.
