Düşlem elçisi geldi gece koynuma hiçbir şeyin sonunda değilsin başında değilsin hiç değilsin yine bir nefes kaldı içimizde bulutlar parçalanırsa yağmuru kucaklarsın, ıslanırsın sen güneşi tut yak yık kavur ama savrulma bedeninden mürekkep akıyor kalbini imzalıyorum kuşların uzak dar sokaklardan geçiyorum, ruhumu arıyorum ruhumu arındırıyorum yenileniyorum yenilmiyorum gözümü açıyorum karşımda ben...
