Yüce dağda kar mı kaldı
Dallarında nar mı kaldı
Dostum saldı beni gurbet ele
Sözüne güvenecek yar mı kaldı
Gülle beraber açtı harlar
Güneş verdi eridi karlar
Sessiz olmuş ulu dağlar
Sadaka verecek kör mü kaldı
Pir Veysel’im menekşe çiçek açtı
Artık sevmenin tadı kaçtı
Kondu turnalar bülbüller uçtu
Eli öpülecek pir mi kaldı
