Tanzimat’la başlayan modernleşme giyimden günlük yaşama, askeriyeden mahalleye, sanattan kültüre, mimarîden eğlenceye zaman içinde pek çok alanda kendini gösterdi. Elbet şiir de bu etkiden nasibini aldı. Değişim her zaman yeniye ve daha iyiye doğru oluyor şeklinde algılandı. Peki, geride bırakılanda değerli bir şey kalmadı mı?
Şiirde akımlar ya da dönemler, birbirini reddetmek, öncekini aşmak, “yeni” olanı söylemekle belirleyici olmuştur. İkinci Yeni’ye gelene kadar gördüğümüz bu tutum çeşitli şairler tarafından akımların oluşmasında belirleyici etken olmuştur. Oluşturdukları akımların da içinde bulundukları ve kendilerinden sonra oluşacak edebiyat ortamına etkileri olmuştur. Günümüz şiirini hâlâ en çok etkileyen İkinci Yeni, “modern” şiiri yazmış ve üzerinden bu kadar zaman geçmesine rağmen okur ve şairler üzerinde en derin etkiyi oluşturmuştur. Günümüz şiirini ve kültür atlasını oluşturan, edebiyatımıza katkı/etki etmiş şairler, eserleri, temsil ettikleri akımlar, mevcut kültüre etkileri, bu şiirleri yazarken oluşturmak istedikleri “yeni” kültür ve gelenekle olan ilişkileri üzerine kaleme alınmış yazılar Şiirin Tozu’nda.
