Orhan Süreyya artık yaşamıyor. Aslında o bildiğimiz anlamda hiç yaşamadı. Ama bizim bildiğimiz yaşam boyutlarından ayrılışı, bilmem kaçıncı intihar şiirini yazdıktan sonra, şakağına dayadığı bir Baretta’dan çıkan 9 kalibrelik bir merminin patlamasıyla oldu. Başkası olsaydı mutlak kurtulurdu bu ölümden, ama o kurtulamadı. Yaşamının hiçbir döneminde pozitif ya da negatif hiçbir olumsuzluktan kurtulamadığı gibi... Hiçbirimiz gibi yaşamadı, hepimiz gibi öldü. Öldüğünde arkasında sadece bu kitapta yeralan intihar şiirleri bıraktı. Haydi haksızlık olmasın intihara dair olmayan bir şiir daha bıraktı. O da çocuklara dairdi...
