Yemek yapmayı seven ama beceriksiz, "uydurukçu" bir babanın ve kahkahalarıyla ünlü, çalışan bir annenin kızı olarak, çocukların sadece sevilmedikleri, aynı zamanda saygı da gördükleri ve söz hakkına sahip oldukları bir ailede büyümek nedir bilir misiniz? Hem de ebeveynlerin delidolu arkadaşlarının hiç eksik olmadığı, çok eğlenceli ama bir o kadar da sıra dışı bir evde? Rosto gibi bir sırdaşı, özgürlüğüne düşkün bilge bir kaplumbağası olmasa, o kız çocuğu nasıl baş ederdi bu çılgın yetişkinlerle?
