Beni öldürse bile kendi gerçek aşkımı bulacağım.
Aşktan sorumlu olmanın epik bir iş olacağını düşünürsünüz, değil mi? Yanlış.
Tamam, ben bir Aşk Meleği’ydim.
Bu yüzden insanların yüzlerine Şehvet üfleyebilir, gösteriyi izleyebilir ama gerçek anlamda katılamazdım.
Zamanla sıkıcı oluyor, bana güvenin.
Aynı şey aşk için de geçerliydi. Dişçide şekersiz lolipop dağıtır gibi aşk dağıtabilirdim ama kendim için biraz bile alamazdım.
Görünmez, yalnız ve acı içinde olduğum bu hiç bitmeyen öbür dünyada sıkışıp kalmıştım.
Evet, muhtemelen dışarıdaki berbat çöpçatanlıktan ben sorumluydum ama bir kızı suçlayabilir miydiniz?
Görünüşe göre Aşk Tanrısı patronlarım suçlayabilirdi çünkü Peri Diyarına sürgün edildim. Üstelik buradayken, yanlışlıkla bir peri prensine Aşk Okları ile saldırdım.
Pekâlâ, bunu kesinlikle hak etmişti.
Beklemediğim şey, prensin misilleme yapması ve beni fiziksel boyuta taşımasıydı.
Evet, doğru. Bu Aşk Meleği’nin artık gerçek bir bedeni vardı ki bunun ne anlama geldiğini biliyor olmalısınız.
Şimdi biraz aşkın tadına bakma sırası bende.
Ve diğer her şeyin, anladınız siz.
