Diyorum ki bir avuç toprak alın elinize. Tutun: İnsanlaşacaktır.
İçiniz yeşerecektir, göğerecektir. Siz varsınız ya tüm oyunlar
unutulmuştur. Bütün hesaplar unutulmuş, bütün defterler karalanmıştır.
Sonuna dek gidin sevgide: büyüyeceksiniz.
Bunun için de önce çocuklaşmak gerek. Büyüdükten sonra yeniden
çocuklaşmak gerek. Bütün oyunları başaracağız o zaman.
Onun için çırılçıplak çiçeklere bakın, gece bir güle dokunun.
Zaman aklınıza gelince deyin ki “acılarımızı kendimiz üretiyoruz,
tıkanıyoruz yaşamın önünde. Gerçekte kalbimiz kendi
sonsuzluğunu öper ve derinleşir.”
Bundan sonra oyunlar bizimdir.
