"Sevildiğini bilip de sevmeyen ruh, en dipteki posasını ele verir; en dipte olanı yukarı çeker."
- Friedrich Nietzsche
"Giorgio Aurispa: Daima uyanık bir merakla, basit şeylerin söylemek istediği karanlık bir düşünceyi kavramak ya da elde edilmesi imkansız bir esrarı yakalamak istercesine, adeta bir dikkat çabasıyla, çevresine bakıyordu… Beyni, "malumdan meçhulu" yaratmakta ustaydı. Bir adam tasavvur edilsin ki, sürekli dalgalanan kaypak bir yüzey üzerinde ayakta durmaya mahkum edilmiş…"
"İppolitayı seviyorum; her insan aşkının son bulduğunu bilmesem, onu sonsuz bir aşkla sevdiğime inanacağım."... "Peki, sevdiğimiz kadını öldürüp neden sonra bakire bir vücut ve yeni bir ruhla hayata yeniden doğmasını sağlayamıyoruz?"
Giorgio Aurispa, ideal insan'ı arayışlarında, geleceğe mal olan bir geçmişi, tutku ve kayıtsızlık arasısında hırpalanan kanlı deneylere malzeme yaparak kendi "cevabını" buldu.
Nietzsche'den yoğun bir biçimce etkilenen Gabriele D'Annunzio, Ölümün Zaferi ile Üstinsan'ın yaratılması sürecinde bizleri, düşlerin, düşüncelerin ve duyguların atlasında muğlak bir yolculuğa çıkarıyor.
