Ne kalmıştı geriye?
Toprağa verilmiş bir eş… Kendi hayatlarına, kendi yollarına uçup gitmiş çocuklar…
Eksik olanlar, yarım kalanlar, ödenmiş bedeller, feda edilmiş yıllar…
Ne yapacağımı kestiremesem de bir yol ayrımına geldiğimin farkındayım.
Gerçekten yeni bir başlangıç mümkün müydü, yoksa olanı kabul edip kendimi başkaları
için mi yaşamış sayacaktım?
Hayat bu muydu gerçekten?
Bunca “evet” ten sonra koca bir “belki” miydi?
