Namık Kemal’in bir ulusun ilerlemesinde başlıca etken olarak gördüğü gazete, Şinasi’ye göre halkı yetiştiren, eğiten bir fikir organı, Ebuzziya Tevfik’e göre medeniyetin gelişip ilerlemesinde büyük tesiri olan bir vasıtadır.
Kamuoyu oluşturma ve yönlendirme işlevlerine de sahip olan gazete, bu kitle iletişim aracının hazırlayıcıları olan gazeteciler ve bunların ifa ettikleri gazetecilik mesleği ile Osmanlı Devleti (Türkiye) 19. yüzyılda tanışma fırsatı bulmuştur.
Türkiye’de gazeteciliğin, hususen de muhalif basının ortaya çıkış sürecini konu alan bu eser; Osmanlı Devleti’nde matbaacılık, gazetecilik faaliyetleri ve gazeteciliğin Batı’dan yaklaşık 200 yıl gecikmeli olarak görülmesinin nedenleri hakkında da teferruatlı bilgiler sunmaktadır.
