Biz cennetteydik.
Sen, ben, Çiçekçi ve dünya, dışarıyı hiç bilmeden bir
mezarlıkta birlikte oynardık.
Çiçekçi gitti, dünya hiç bizim değildi.
Sen kaldın, bir de ben.
Seçimler hep zordur:
Kalabalıkların, şehirlerin ve zihinlerin ücrasında ölebiliriz.
Ya da belki oyun oynarız yine, sen ve ben…
Milyonlarca farklı yüzün ve sözün ardında,
sen kendin oynarsın.
Ve ben kendim.
